11 Haziran 2009 Perşembe

Hayat

İnsan hiçbir şeyi kafasına takmasa bile zor zamanları oluyor. Takmamak, her şeyi kontrol etme hissi veriyor ilk başta -ki öyle-, kimsenin yaptığı ya da yapmadığı bir şey, düşünce, aktivite peşinde olmamak bir kontrol hissi yaratıyor. Görünen o ki bu doğru bir davranış biçimi değil. Ya da en azından sistemin kabul ettiği bir davranış değil. Çünkü kişinin en önemli özelliklerinden biri değer vermesi. Verdiği değer birazcık fazla olduğunda bile değer verilen kişi hatırlatıyor değerinin o kadar da fazla olmadığını. Teşekkür etmekten başka bir şey yapılamazken ilerlemiyor dostluk.

Yaşamına birçok insan giriyor kişinin. Ve yaşamından birçok insan çıkıyor. Her ikisi de birbirinden güzel olan bu eylemlerin sonucunda ortaya çıkan hikayeye "hayat" deniyor.