7 Nisan 2009 Salı

Süreç

Girdiğim her farklı çevreden keyif aldım. Keyifle geçen her saniyeden mutluluk duydum. Bulunduğum yerde varlığımdan mutlu olanların sayısı olmayanların sayından çok daha fazla oldu. Ama ben en çok olmayanları merak ettim. Merakımı onlarla inadına ve korkmadan konuşarak giderdim. Onları tanıdıktan sonra bazen pişman oldum bazen hiçbir şey değişmedi. Ve her defasında bir çaba gösterdiğimi fark ettim. Bu çaba yorucuydu.

Ama:

Mutluluğu da bu sayede yeniden tanımladım. Karşıma çıkan her kişiyi sevdim, sevdiğim her kişiye uydum. Uyduktan kısa bir süre sonra karşımdakini anladım. Anladığım an onun hakkındaki olumlu ya da olumsuz sözlerden etkilenmedim. Etkilenmeyince etkilenmedim. Etkilenmeyince ben oldum. Ben olunca mutlu.