Bir gün, bir şeyin olmasını bekleyenlerin teşekkür etmesi gerekenler vardır. Bunların başında aşkı "ilk yaşatan" gelir. Ancak, bazılarının fırsatı olmaz teşekkür etmek için, o yüzden bu kişiler her hatırlandığında -ki çıkmaz hatırdan- hatırlayanın yüzünde, bir gün, bir yerde karşılaşma ve teşekkür etme umudunu yaşatırlar. Ve maalesef bu teşekkür, kelimelere dökülemeyecek kadar minnet içerir. Ve o yüzden bu teşekkürün asıl sahibi ona duyulan hayranlık, özlem ve aşktan nadiren haberdar olur.
